Koelers

Koen Limperg – oktober 30, 2021

De behandeling van wijnen in de horeca, maar ook thuis, luistert nauw.

De bewaartemperatuur is vaak suboptimaal. Met name rode wijnen treft nog wel eens het lot dat ze te warm worden bewaard. De flessen worden soms geforceerd op temperatuur gebracht, dikwijls verkeerd.

Ik heb zelden meegemaakt dat een wijn die in een koeler werd gebracht zich daarin comfortabel kon voelen.

Er is standaard te weinig water: de fles is niet ondergedompeld (naar ik heb gemerkt omdat de bediening het geheel anders te zwaar vindt). Als er ijs in zit, staat de fles er bovenop. Het resultaat: ijskoude billen en een te warm bovenlijf. Geen fijne disgenoot.

De gebruikte koelers zijn vaak ook niet geschikt. De merk-koelers in het midden zijn een gewild verzamelobject (ik doe graag mee), maar onpraktisch: de fles steekt er letterlijk met kop en schouders bovenuit. En uitgerekend dát slokje dat jij straks te beoordelen krijgt is níet representatief, want niet in contact met het water geweest.

De gouden standaard is wat mij betreft: water, water en nog eens water; en een handvol ijs. Als de sfeer ernaar is vraag ik er een los bakje ijs bij, dan regel ik het verder zelf aan tafel.

De linker koeler is precies goed. Je kunt ook prima je toevlucht nemen tot Elzas-koelers, die naar de aard slank en hoog zijn, net als de flessen:

Think out-of-the-bucket: ook een eenvoudige vaas kan prima dienst doen. Die rechts op de bovenste foto is betaalbaar en precies goed voor een magnum.

Er wordt dikwijls raar gekeken wanneer je voor een (evident lauwe) fles rood een koeler vraagt; als ze het zouden begrijpen zou de fles namelijk niet lauw zijn aangeboden. In dat geval switch ik vaak zonder verdere discussie naar een fles rosé: meer vineus dan wit over het algemeen, en de rosé wordt gebruikelijk wèl koel gehouden; helaas mede omdat het aanbod heel beperkt is.

Slotsom: tijd voor een nieuwe IJstijd.